Zasada kompensacji mówi o tym, że systemy dążą do równowagi i że kiedy tej równowagi brakuje, coś zastępuje czy równoważy co innego. Jung twierdził, że sny kompensują codzienną rzeczywistość i sferę świadomą. W nocy pojawiają się te elementy, które zostały wyparte, zatrzymane na progu albo mówiąc jeszcze inaczej – nie mogą się pojawić w normalnych warunkach w sferze świadomej. Tego typu myślenie pojawia się również w psychologii procesu i wyraża poglądem, ze sny to zapowiedź rzeczywistości, to co się w nich dzieje, jest na razie zbyt trudne, aby mogło zrealizować się w rzeczywistości w świadomy sposób, ale proces zmierza w tym kierunki i w przyszłości tak właśnie się stanie. Pojęcie kompensacji do psychologii wprowadził Freud, w czasach kiedy pracował nad sami. Uważał on, że pragnienia id zbyt trudne dla ego i superego, pojawiają się właśnie w sposób zamaskowany podczas snu, omijając w ten sposób aparaty kontroli. Różnica jest taka, że Fredu bardziej operował w obszarach biologii a Jung i psychologia procesu na płaszczyznie – świadomość i nieświadomość.