Życiowa filozofia kieruje całym działaniem terapeuty i kształtuje ducha jego terapii.

                                                                                           C.G. Jung

Umiejętności to wiedza, zdolność i doświadczenie, jak coś trzeba zrobić – umiem coś robić, wiem, jak coś robić. Natomiast metaumiejętności to sposób, w jaki coś robię. Arnold Mindell opisuje metaumiejętności następująco: „ucząc się wbijać gwoździe – opanowuję pewną umiejętność, lecz sposób, w jaki używam młotka – to metaumiejętność” (Mindell, 1995).

W odniesieniu do psychoterapii metaumiejętności to nastawienie osoby prowadzącej terapię, wynikające z jej przekonań, systemu wartości, emocjonalności i innych czynników. Ogólnie mówiąc to, jaka terapeutka czy terapeuta jest.  C.G. Jung opisuje to w ten sposób:„ życiowa filozofia kieruje całym działaniem terapeuty i kształtuje ducha jego terapii” (Mindell, 1996).

Metaumiejętności kształtują styl terapeutyczny (w odniesieniu do wypowiedzi Mindella – sposób, w jaki używa się młotka), czyli sposób uprawiania psychoterapii. Nawiasem mówiąc styl terapeutyczny, podobnie jak styl bycia, może być tak naturalny czy oczywisty, że się go nie zauważa, nie zdaje sobie z niego sprawy.

Pula metaumejętności jest nieograniczona, tak jak potencjał, który każdy w sobie nosi, zasób metaumiejętności może się powiększać na drodze rozwoju osobowego terapeuty czy terapeutki.

Z jednej strony każdy z nas ma dostęp do różnego rodzaju metaumiejętności. Z drugiej metamumiejętności i autentyczność to jedno, tu nie da się udawać. A więc potencjał tego rodzaju raczej się odkrywa w sobie, niż uczy. 

Przykładem metaumiejętności jest umysł początkującego, czyli kierowanie się ciekawością, chęcią zrozumienia, zaangażowaniem, a brakiem osądów, interpretacji, uprzedzeń. Inna metaumiejętność to zgoda na to, co jest, czyli zdolność do akceptowania tego, co się wydarza, czy chce wydarzyć versus wiedzenie lepiej, narzucanie własnych pomysłów. Jeszcze inna to zdolność do czekania, dostosowanie się do rytmu osoby, z którą się pracuje, zamiast poganiania lub ociągania, wynikających z własnych preferencji.