Tao, które można wyrazić słowami, nie jest (prawdziwym) niezmiennym Tao.

Nazwa, którą można je określić, nie jest (prawdziwą) niezmienną nazwą.

Bezimienne (stało się)początkiem nieba i ziemi.

Nazwane (stało się)rodzicielką dziesięciu tysięcy rzeczy.

Tao Te King. Księga Drogi i Cnoty, autorstwa Lao Tsy.

Cytat pochodzi z książki Psychologia Procesu. Teoria i praktyka pod redakcją naukową Bogny Szymkiewicz.

Choć trochę próbując określić Tao, można by powiedzieć, że jest to pewnego rodzaju siła, która jest wszędzie, a której nie jesteśmy w stanie zobaczyć, usłyszeć, poczuć czy jakoś inaczej uchwycić. Ta siła organizuje rzeczywistość, w której funkcjonujemy, jest jakby ukrytym porządkiem. Psychologia procesu próbuje podążać za Tao, zarówno w pracy z jednostkami, grupami czy światem. Mindell mówi coś takiego: Można powiedzieć, że po prostu staram się nauczyć, jak podążać za tao, a nie tylko o tym mówić(cytat z tej samej książki Psychologia Procesu. Teoria i praktyka).

Przywołując jeszcze innego chińskiego mędrca Chuang Tsy, możemy dowiedzieć się, że: Istnieje pierwotna siła, lecz my nie posiadamy na to żadnych dowodów. Wierzę, że ona działa, ale jej nie widzę. Potrafię ją wyczuć, lecz ona nie posiada formy.  Z ksiażki „Śnienie na jawie”,  A. Mindell.