Zasada nieoznaczoności Heisenberga brzmi, że nie można jednocześnie dokładnie zmierzyć dwóch sprzężonych ze sobą (komplementarnych ) wielkości fizycznych, np. pewnej składowej położenia i odpowiadającej jej składowej pędu cząstki. Z zasady nieoznaczoności wynika, że im dokładniej wyznaczy się jedną wielkość (np.położenie lub energię), tym mniej dokładnie zostanie określona ta druga wielkość (odpowiednio: składowa pędu lub czas). Zasada nieoznaczoności jest konsekwencją dualizmu korpuskularno-falowego i stosuje się ją do wszystkich obiektów, które wykazują dwoistą naturę. W pracy psychologicznej ma to bardzo podobne konsekwencja jak wpływ obserwatora.