Przeczytałem kilka razy. Prawdę mówiąc, ta książka była dla mnie wyzwaniem. Nie poprzez to, że zagadnienia w niej poruszane były skomplikowane, czy temat zbyt ciężki. Raczej chodziło o to, że Hillman proponuje sposób myślenia odmienny, niż jest się przyzwyczajonym i to przestawienie na inne tory sprawiało kłopot. Ale z każdą kartą potwierdzało się, że tory wiodą w dobrym kierunku. Wielorakość natury psychicznej, uchwycenie duszy jako perspektywy przeżywania, uznanie naturalności i niezbędności doświadczenia psychicznego to rzeczy, które od zawsze przeczuwałem – Hillman pomógł mi je wydobyć spod przyzwyczajeń i nazwać….Jest tam dużo więcej. Wrócę jeszcze do niej, pewnie nie raz.

Jarosław Józefowicz