Jedynie spojrzenie na uzależnienie jako proces, a nie stan może przynieść zadowalające efekty. To oznacza kilka rzeczy – min., że uzależnienie ma swoje fazy i etapy. Również, że obejmuje zasięgiem otoczenie, osoba nie jest w tym nigdy odizolowana. Ale również patrzenie przez pryzmat procesu oznacza widzenie głębszej treści. Jakkolwiek uzależnienie się dokonuje – poprzez alkohol, papierosy, seks, zakupy – zachowania i substancje dają osobie uzależnionej coś, czego ona bardzo potrzebuje, a nie jest w stanie tego w inny sposób osiagnąć. Na zasadzie substytutu człowiek doświadcza takich doznań psychicznych, do których tęskni, a od których jest wewnętrznie odgrodzony. Zjawisko to nazywamy efektem tunelowym. Aby uwolnienie z uzależnienia było możliwe, należy zrozumiec jego podstawę czy istotę i umożliwić zaistnienie takiej wartości w życiu osoby w inny sposób.