Umysł początkującego to zasada zen, która zakłada brak jakichkolwiek odgórnych założeń, planu, pomysłów własnych, prawd. Jest to otwartość i zdolność do kontaktu z rzeczywistością i doświadczeniem takim, jakie ono jest. Shunryu Suzuki pisze o tym tak: Jeżeli wasz umysł jest pusty, to jest on zawsze na wszystko gotowy i na wszystko otwarty. W umyśle początkującego jest wiele możliwości, w umyśle eksperta tylko parę ( z książki Psychologia procesu. Teoria i praktyka, str. 103). W pracy terapeutycznej korzystanie z takiej postawy oznacza podążanie za procesem osoby, z którą się pracuje i wspieranie jej zdolności do bycia w zgodzie z własną naturą, natomiast brak pomysłów i odgórnych planów na to, jaka ta osoba powinna być.